Klaas

21 September 2008



Als ik de dagbladen moet geloven popelt Nederland om een nieuwe nationale feestdag in het leven te roepen: het Suikerfeest. In sommige scholen is het al zover. De verzuimde schooluren halen ze daar in met Pinksteren of 5 mei. Het motto daarbij is: de Christenen hebben al zo veel vrije dagen. Afgezien van het feit dat 5 mei niets met het Christendom te maken heeft moet ik met leedwezen vaststellen dat de wereld wederom denkbeeldig wordt uitgedeeld tussen de Christenen en de Moslims. Als atheïst sta je steeds meer in de kou.

Suikerfeest. Klinkt leuk, dat moet ik toegeven. Wat is er nou op tegen zo'n extra vrije dag? De MKB, ja, die moet er voor betalen als ze een werknemer vrij geven. De grote bedrijven niet, die verhalen de kosten eenvoudigweg op de consument, dat zult u wel zien. En geen woord erover in de jaarverslagen. Maar verder, ja waarom niet? Lekker op kosten van baas en overheid (dus ons, de burgers) een extra dag lummelen... Maar waarom krijg ik dan van binnen telkens een waarschuwing? Och ja, dat is mijn herinnering, die mij wakker maakt: Sinterklaas! Denk aan Sinterklaas!

Sinterklaas, landgenoten, denk aan Sinterklaas! Met Sinterklaas hebben wij toch ook niet vrij, of heb ik iets wezenlijks gemist in al die jaren dat ik in Nederland ben? Nee, inderdaad, nu u het zegt... Niemand viert meer pakjesavond op 5 december, want ja, geen vrije dag, he. De volgende ochtend moet je toch weer naar je werk, hoe lekker gefeest ook. Dus wordt Sinterklaas van pure armoede gevierd het eerst volgende weekeinde. Waardoor er geen eenheid is onder het volk, en je niet de gezamenlijke kick van adrenaline voelt bij het naderen ervan. Al jaren verzucht ik: Geef ons vrij met Sinterklaas! En/of de dag erna, om bij te komen.

Ik zie niet in waarom de 5 mei-viering zou moeten wijken voor een recent importfeest terwijl wij nog geen vrij hebben met Sinterklaas. Sinterklaas is geen Christelijk feest, lieve Moslims. Klaas is een avatar van Wodan, de oppergod van de Germanen, naar onze contreien gebracht door de Noormannen, op hun weg terug van het zuiden, waar zij hem erkend hadden in het beeld van een plaatselijke heilige. Honderden jaren geleden. De Christenen hebben er al gauw een if you can't beat them, join them-katholiek sausje overheen gegooid, maar het is daar toch geen christelijk feestje van geworden. Nee, daar is Sint Nikolaus een te dubieuse heilige voor, waar de pauselijke kerk niet erg van gechameerd is. Hoeren, dieven, de bisschop van Mira was niet vies van een beetje meeleven met de zelfkant. Daarom past deze beschermheer als een handschoen bij Amsterdam.

En daarom weiger ik het Suikerfeest te vieren, zolang wij met pakjesavond moeten zeulen en schipperen. First things first!


Naar column: Klaas (deel 2).

- Aanraders -