Kern

23 September 2010



Het lek in de Golf van Mexico is gedicht, staat eindelijk in de krant van 20 september. Mijn zoon zei: ‘Waarom hebben ze geen buis op de buis geschoven?’ Daar had hij een punt, vond ik. Als de buis maar strak genoeg was, dan was dat te doen, leek mij. Ik ben echter niet verbaasd dat de BP-gasten dit niet geprobeerd hebben. Ik ben ook niet verbaasd dat ze niets werkelijk bruikbaars hebben geprobeerd. Ik verdenk ze er zelfs van het lek moedwillig en eigenhandig te hebben geslagen. Ik voelde al voordat het lek ontstond dat de Bazen der Aarde een agenda hadden met de olie.

Het begon met het gezeik over de CO2-uitstoot. Geld noch moeite werd gespaard om de boodschap voorgoed in het collectieve bewustzijn te laten doorwerken: olie is fout. De campagnes waren duur, heel duur: het kon niet anders dan dat ze gesteund werden door Zeer Belangrijke Mensen Met Heel Veel Geld.

Toen Al friggin’ Gore aan zijn graaltocht door de wereld begon wist ik het zeker: dit heeft niets meer met het milieu te maken. Dit is indoctrinatie. Maar wat willen ze van ons? WAT???

Na een tijdje viel het kwartje: ze willen het mandaat van het volk inzake kernenergie.

Met andere woorden: milieutoppen zijn een dekmantel van de kernenergiemaffia. Regeringen misbruiken de groene mode om hun verborgen agenda te maskeren: het promoten van nucleair opgewekte stroom.  Zo wanhopig zijn ze om van de schurkenstaten af te komen die ons in een wurggreep (dreigen te) houden in de strijd om de laatste druppel aardolie. Plutonium als lieflijk alternatief voor die vieze benzine. Uranium als natuurlijk en puur. Radioactiviteit als niet bestaand gevaar.

Weet u wat het ergste is? Het is ze gelukt ook.



Dit stukkie is verschenen op NURKS, Algemeen Wereldtijdschrift voor Financiën, Handel, Nijverheid, Kunst en Wetenschappen.


.

- Aanraders -