Hypocriet
20 Januari 2009
In de Trouw van zaterdag 17 januari een artikel van Ludette el Barkany over de problemen die kleven aan het houden van je Marokkaanse paspoort.
Je hebt dat gedonder met die verplichte voornamen. Ben je een van de zeldzame Marokkaanse schaatsfans, dan mag je van Mohammed VI je kind niet Sven noemen. Maar er komt meer bij kijken, vooral als je met vakantie naar Marokko gaat. Wat volgens deskundigen weer niets met het paspoort aan zich te maken heeft: eens een Marokkaan altijd een Marokkaan. Waarbij het belang van die verplichte oermarokkaanse voornamen duidelijk wordt: al ben je in Nederland geboren, en eis je je in dit land alle rechten van oernederlanders op die grond toe, eenmaal op Marokkaanse bodem val je juist door die Marokkaanse voornaam onherroepelijk door de mand. Je wordt vervolgens geacht je als een Marokkaan te gedragen, wat niet meevalt voor de losgeslagen anti-autoritaire pubers van Amsterdam West en Oost. Maar ook niet voor de geëmancipeerde vrouw, daar hoef ik vermoedelijk niet in details op in te gaan.
Ik lees in bovengenoemd artikel dat een lid van de recentelijk met veel tamtam in het leven geroepen Hoge Raad van Marokkanen in het Buitenland, de heer Abdou Menebhi, wel weet wat er onder de Nederlandse Marokkanen leeft. Niemand van hen zou erover piekeren om van zijn Marokkaanse paspoort af te zien: "Wie wil er nou 100% Nederlands zijn?" Geconfronteerd met praktische bezwaren heeft hij een simpel advies: wil het hotel niet dat je ongetrouwd een kamer deelt? "Dan koop je ze toch om? Dat doen we allemaal in Marokko en dat werkt prima."
Ik heb me al eens verbaasd over de hypocrisie van de Marokkaanse homo's (zie Homo), en van ouders van straattuig, maar nu wordt duidelijk dat hypocrisie niet alleen een state of mind van Marokkanen is, het blijkt ook nog geïnstitutionaliseerd.
Ik hoor de bezwaren al: "Maar wij hebben ook corruptie in Nederland, hoor." In Nederland hebben wij op een gegeven moment geaccepteerd dat de mens mens is, met alle kwade eigenschappen van dien. Daar hebben we de wet op aangepast: een dader wordt niet meer aan de schandpaal genageld, want ook een mens, die een misstap begaat. Meisjes zijn altijd al voor het huwelijk zwanger geraakt, maar aan hypocriete "moetjes" doen we niet meer. Drugs, alcohol, porno, niets is de Nederlander te dol om maatschappelijk geaccepteerd te krijgen. Waarom omkoperij niet?
Wie is er nou hypocriet? De Marokkaan die volmondig toegeeft smeergeld als normaal maatschappelijk verschijnsel te beschouwen, of de Nederlander die corruptie in eigen land bagatelliseert, of weigert als menselijk te beschouwen? Het pragmatisme van de Nederlander antwoordt: wat niet te stuiten is, wordt getolereerd. Wat aantoonbaar aan banden gelegd kan worden, wordt bestreden. Waar de war on drugs heerst wordt volop geblowd, gesnuifd, geslikt en geïnjecteerd. In landen met een strenge sexuele moraal wordt porno op grote schaal geconsummeerd, en vinden afgrijselijke seksuele misdrijven plaats. Corruptie daarentegen, kan vrij makkelijk bestreden worden. In Marokko tiert zij welig, in Nederland een stuk minder.
Waarschijnlijk ligt het dus niet zo diep in onze biologische gedragscodes. Meer nurture dan nature, dus mogelijk in te tomen. Waar wachten jullie op, in Marokko? Of vinden jullie smeergeld gewoon lekker? Te lekker om te laten staan?
.
