De Nachtwacht

24 Juni 2011



Elmiro

In het Parool stond 16 juni 2011 een ingezonden brief met als titel: Heden te koop: ‘De Nachtwacht’ waarin uit de doeken werd gedaan hoe uit de de huidige culturele malaise te komen: Als de regering Rutte het zo nodig vond Amsterdam te doen bloeden voor zijn bezuinigingswoede op de kunstsector, dan kon Amsterdam gewoon de Nachtwacht in de verkoop doen. De staat had vervolgens een maand de tijd om de schat voor het luttele bedrag van 1 miljard euri terug te kopen. Mocht het niet lukken, dan werd het schilderij verpatst aan de hoogste (bijvoorbeeld Chinese) bieder, voor tenminste 2 miljard. Met de poen kon Amsterdam tot in lengte van dagen uiteenlopende culturele richtingen financieren. Ondertekend:Roderic Evans-Knaup, duo-raadslid Red Amsterdam, en Evelien van Roemburg, raadslid GroenLinks

Het idee is pittig, maar niet origineel: in 2010 heeft Hugo van Reijen al op vrijspreker.nl het plan van de verkoop van de Nachtwacht ontvouwen, maar dan voor 10 miljard, wat aan de hoge kant is. Hoeveel zou werkelijk de Nachtwacht opbrengen? Uitgaande van 100 miljoen voor een schilderij uit de wereldtop, kom je met het dubbele, 200 miljoen, waarschijnlijk aardig in de buurt van de werkelijkheid. Het stukje van Hugo van Reijen werd vervolgens besproken op VKblogs, de brief van het Parool in Joop.nl en Redamsterdam.nl, wat een schat aan reacties opleverde. Waaruit ik opteken dat wie het idee van Evelien van Roemburg en Roderic Evans-Knaup wel kon waarderen het predikaat PVV-er kreeg toegemeten. "PVV-er!" is bij deze gedegradeerd tot een insult, niet meer en niet minder. Want met de echte wereld heeft de vergelijking weinig te maken. PVV-ers zijn toch juist tégen het subsidieren van nieuwe kunst? Dus zeker ook tegen het verkopen van nationale erfgoed om nieuwe kunst mogelijk te maken.


Het is hoogstwaarschijnlijk ludiek bedoeld. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat de schrijvers, twee bestuurders van de stad, de belachelijkheid van de bezuinigingswoede van het kabinet Rutte aan de kaak willen stellen. Ik, echter, zou het heel graag een mieters plan willen vinden, als ik niet bang was gelynchd te worden door heel Nederland. Amsterdam doet dat toch al jaren, haar bezit verbrassen: haar water, haar electriciteit, haar TV-kabels, haar vliegveld en zelfs haar grond verkoopt Amsterdam zonder blikken of blozen. Daar kan De compagnie van Frans Banning Cocq (zo heet de Nachtwacht in het echt - "een groepsfoto uit de pre-fotostoestel-tijdperk" volgens een reaguurder op vrijspreker.nl) er wel bij.

De bottom line is: We verkopen de Nachtwacht niet, never nooit, maar noem eens een astronomisch bedrag en we doen het wel. Je kunt dit scharen onder het kopje: "What's your price" oftewel "Things you would never do unless for an awful load of green." Net als, bijvoorbeeld, geswaffeld worden door je baas en daar 2 jaar later 95 miljoen dollar voor vangen. Die vrouw werd ertoe gedwongen en klaagde hem later daarvoor aan, maar vraag haar eens of zij dat voor dat bedrag nog een keer zou willen ondergaan. Sterker nog, vraag eens aan een willekeurig iemand, zwart of wit, man of vrouw, arm of rijk, of die zich ter plekke wil laten swaffelen voor 95 miljoen dollar. Wie zou nee zeggen? En zou die persoon zich na weigering een held of een loser voelen? Uiteindelijk zijn we allemaal hoeren.





Ook geplaatst op AT5.

- Aanraders -