de DSB-soap (slot?)
23 November 2009
Het leuke van doorleven is dat je dingen meemaakt die je niet voor mogelijk hield.
De DSB-soap dacht ik achter ons gelaten te hebben. Het financieel afwikkelen was in volle, treurige gang. De Benadeelden (v/h de Gedupeerden) waren ontroostbaar en kwaad, de juristen volop aan het werk, en de curatoren onverbiddellijk. Daar viel voor mij geen eer meer te behalen, dus sloot ik het dossier en borg het op.
Maar vanavond sprongen de files zomaar uit de plank recht weer in mijn schoot: de staat blijkt als de wiederweerga een verbod te moeten uitvaardigen tegen de wildgroei aan stichtingen die uit de grond schieten om de arme Benadeelden juridisch bij te staan. Er is aan het licht gekomen dat vele van hen zo mogelijk nog grotere afpersers zijn dan de DSB-haaien.
Ik had het ook kunnen weten: wie zo dom was om zulke flagrante beunhazerij als die van de DSBankiers niet alszodanig subiet te ontmaskeren en zich voor honderdduizenden euro's liet koejoneren roept onvermijdelijk de lust op van alles wat het land aan financieel geschoolde geboefte kent. Het is alsof ze op straat paraderen met grote spandoeken: "KOM HET HALEN."
Nu moet de overheid weer slimmer zijn dan ze kan: de stichtingen niet verbieden, maar bevorderen, dat is pas een zet. Voor je het weet heb je heel het circuit in een klap opgerold en kan het volk, hoe sloom in de bovenkamer ook, de komende tien jaar rustig slapen. Waar een drama niet goed voor is.
De DSB-soap dacht ik achter ons gelaten te hebben. Het financieel afwikkelen was in volle, treurige gang. De Benadeelden (v/h de Gedupeerden) waren ontroostbaar en kwaad, de juristen volop aan het werk, en de curatoren onverbiddellijk. Daar viel voor mij geen eer meer te behalen, dus sloot ik het dossier en borg het op.
Maar vanavond sprongen de files zomaar uit de plank recht weer in mijn schoot: de staat blijkt als de wiederweerga een verbod te moeten uitvaardigen tegen de wildgroei aan stichtingen die uit de grond schieten om de arme Benadeelden juridisch bij te staan. Er is aan het licht gekomen dat vele van hen zo mogelijk nog grotere afpersers zijn dan de DSB-haaien.
Ik had het ook kunnen weten: wie zo dom was om zulke flagrante beunhazerij als die van de DSBankiers niet alszodanig subiet te ontmaskeren en zich voor honderdduizenden euro's liet koejoneren roept onvermijdelijk de lust op van alles wat het land aan financieel geschoolde geboefte kent. Het is alsof ze op straat paraderen met grote spandoeken: "KOM HET HALEN."
Nu moet de overheid weer slimmer zijn dan ze kan: de stichtingen niet verbieden, maar bevorderen, dat is pas een zet. Voor je het weet heb je heel het circuit in een klap opgerold en kan het volk, hoe sloom in de bovenkamer ook, de komende tien jaar rustig slapen. Waar een drama niet goed voor is.
Lees ook: DSB-soap deel I en DSB-soap deel II.
.
